اگر با دیگرانش بود میلی چرا جام مرا بشکست لیلی
---
الهی شعله شوقم فزون ساز مرا آتش کن و در عالم انداز
الهی ذره ای آگاهی ام بخش رهم بنما و بر گمراهی ام بخش
ز دانش گوهر پاکم برافروز چراغ چشم ادراکم برافروز
عطا کن جذبه شوق بلندی که نه دامی به ره ماند نه بندی
خرد را چاشنی بخش از کلامم زبان را چرب وشیرین کن به کامم
دلم را چشمه نور یقین ساز در این تاریکی ام باریک بین ساز
(محمد طالب آملی)
---
کودکان مکتبی از اوستاد رنج دیدند از ملال و اجتهاد
مشورت کردند در تعویق کار تا معلم در فتد در اضطرار
چون نمی آید و را رنجوریی؟ که بگیرد چند روز او دوربین
تا رهیم از حبس و تنگی و ز کار هست او چون سنگ خارا برقرار
آن یکی زیرک تر این تدبیر کرد که بگوید اوستاد چونی تو زرد؟
خیر باشد رنگ تو بر جای نیست! این اثر یا از هوا یا از تبی است
اندکی اندر خیال افتد ازین تو برادر هم مدد کن این چنین
چون در آیی از در مکتب بگو خیر باشد اوستاد احوال تو
آن خیالش اندکی افزون شود کز خیالی عاقلی مجنون شود
آن سوم ، آن چارم و پنجم چنین در پی ما غم نمایند و حَنین
تا چو سی کودک تواتر این خبر متفق گویند ، یابد مستقر
(مولوی)
---
گفت به مجنون صنمی در دمشق کای شده مستغرق دریای عشق
عشق چه و مرتبه عشق چیست؟ عاشق و معشوق در این پرده کیست؟
عاشق یک رنگ و حقیقت شناس گفت که ای محو امید و هراس
نیست به جز عشق در این پرده کس اوّل و آخِر همه عشق است و بس
(جامی)
---
ای ساربان ، آهسته ران،کآرام جانم میرود و آن دل که با خود داشتم،با دل ستانم میرود
من مانده ام مهجور از او ، بیچاره و رنجور از او گویی که نیشی دور،از او در استخوانم میرود
محمل بدار ای ساروان،تندی مکن با کاروان کز عشق آن سرو روان،گویی روانم میرود
***
هر که چیزی دوست دارد،جان و دل بر وی گمارد هر که محرابش تو باشی،سر ز خلوت بر نیارد
(سعدی)
---
...
ممنون